Zapraszam do zapoznania się z fragmentem bestsellerowej książki « CUD DETOKSYKACJI | Podręcznik » w formie podcastu (próbka audiobook) opublikowanego na kanale YouTube przez wydawnictwo Raw Retreats Polska. « CUD DETOKSYKACJI | Podręcznik » to obszerne i szczegółowe kompendium wiedzy na temat naturalnych alternatywnych metod uzdrawiania organizmu przy pomocy postu, surowej diety oraz mieszanek ziołowych, którego autorem jest dr Robert S. Morse, znany na całym świecie uzdrowiciel naturopata i promotor naturalnych metod zachowania żywotnego zdrowia z ponad 40-letnim doświadczeniem w prowadzeniu naturalnych terapii – dzięki którym już tysiące ludzi na całym świecie powróciło do stanu równowagi, oczyszczając ciało z toksyn i stanu zakwaszenia, pokonując takie schorzenia jak cukrzyca, otyłość czy nowotwory.
– „Przyczyny Osadzania Się Cholesterolu i Innych Lipidów” – fragment książki CUD DETOKSYKACJI – Moduł 5 – Zrozumieć Istotę Choroby
Zobacz szczegółowy wpis na temat książki « CUD DETOKSYKACJI | Podręcznik » dr Robert S. Morse w moim portfolio:
Więcej szczegółowych informacji na temat książki « CUD DETOKSYKACJI | Podręcznik » dr Robert S. Morse – w tym fragmenty, biografię autora oraz możliwość jej zakupu w sklepie internetowym wydawnictwa Raw Retreats Polska znajdziecie na stronie :
Zapraszam Was do odwiedzenia mojego kanału na YouTube, na którym znajdziecie listę odtwarzania Kreatywne Polskie Tłumaczenia. To tutaj pojawiają się (i będą nadal pojawiać się w coraz większej ilości) ciekawe filmy rozwojowe, dokumentalne i motywacyjne z napisami mojego autorstwa — dlatego jeśli podoba się Wam zawartość tej listy, serdecznie zachęcam do dalszej eksploracji i subskrypcji mojego kanału YouTube Kreatywny Kajetan .
Nasz wzrost wiąże się z pokonywaniem ograniczeń, stawianych przed nami przez otoczenie. Trzeba jednak mieć na uwadze, że Natura, pokonując te ograniczenia – nigdy z nimi nie walczy. Ona adaptuje się do nich.
Jeśli chcesz więc wzrastać naturalnie – nie walcz z ograniczeniami. Zobacz, co zyskujesz. Zaakceptuj je, włącz w swoją strukturę – a przekształcisz je w swoje pole ochronne.
Młody Dąb z Lasu 🕸🙏💫
DRZEWOSTAN
| inspirujące, motywujące cytaty i fotografie od Lasu i Natury | cykl płynący prosto z leśnych kniei, koherencji umysłu i serca | tekst i fotografie autorstwa Lasu płynącego przez moje zmysły i ręce pochodzą z medytacji podczas długich spacerów, które odbywam w leśnych ostępach, na górskich szlakach czy w gąszczu bezkresnych łąk.
– HILTON HOTEMA – Wyższa Świadomość Człowieka – na kanale YouTube Raw Retreats Polska
Z okazji zbliżającej się publikacji najnowszej książki wydawanej przez Raw Retreats Polska : Wyższa Świadomość Człowieka, której autorem jest prof. Hilton Hotema – zapraszam Was do odsłuchania cyklu lektorskich nagrań na playlist | Hilton Hotema | prezentujących fragmenty tej książki w polskim przekładzie mojego autorstwa wraz z podkładem lektorskim w wykonaniu Jakuba Tyrały. Dzieło Hotemy to prawdziwa skarbnica wiedzy i inspiracji na temat zdrowego trybu życia w równowadze. Wybrane fragmenty książki świetnie prezentują z różnych punktów widzenia bogatą nową perspektywę na życie w harmonii z boskimi prawami Wszechświata, jaką może dać lektura tego niezwykłego kursu.
Rozpoczęła się przedsprzedaż książki w sklepie wydawnictwa Raw Retreats Polska …
Więcej na temat książki ” Wyższa Świadomość Człowieka ” oraz możliwości jej zakupu w przedsprzedaży, na oficjalnej stronie internetowej publikacji wydawnictwa Raw Retreats Polska :
Hilton Hotema – podcast na kanale Raw Retreats Polska na YouTube
grafika: kanał YouTube | Raw Retreats Polska
Autorem nagrań i prowadzącym podcast jest Jakub Tyrała – promotor zdrowego odżywiania; witarianin, psychodietetyk, diet coach, naturopata. Od lat prowadzi działania popularyzujące wiedzę, wykłady, publikacje i doradztwo w temacie zdrowej surowej diety i detoksykacji organizmu przy użyciu surowych owoców, warzyw i ziół. Prowadzi wydawnictwo Raw Retreats Polska , którego celem jest dostarczanie czytelnikom najbardziej istotnych i głębokich informacji na temat świadomości, naturalnych metod uzdrawiania oraz dobrego samopoczucia.
Więcej informacji o książce „Wyższa Świadomość Człowieka” w moim portfolio :
Jestem autorem tłumaczenia, korekty, redakcji przypisów oraz składu pierwszego polskiego wydania książki«Wyższa Świadomość Człowieka» prof. Hiltona Hotemy. Pozycja to najbardziej znane spośród 24 wydanych opracowań dzieło tajemniczego amerykańskiego badacza i naturopaty – anonimowego autora, który poświęcił swoje życie odsłanianiu przed dociekliwymi starożytnych sekretów długowieczności, zapomnianej wiedzy na temat odżywiania się bezpośrednio energią pochodzącą z kosmicznego promieniowania, rozwoju duchowego nowożytnego człowieka i jego życia w harmonii z wymogami kosmicznych praw.
Kanał Raw Retreats Polska na YouTube
Odwiedź kanał wydawnictwa Raw Retreats Polska na YouTube :
No proszę, okazuje się że prawidła, jakie przekazują nam permakultura , naturalne zdrowie , witariańska dieta , a nawet taoizm — wszystkie one są ze sobą harmonijnie powiązane. I to w bardzo prosty, jasny sposób.
Jak permakultura stoi w kontrze do sztucznych upraw, czemu nasz pokarm w większości przypadków nie jest naturalny, oraz jak filozofia duchowa taoizmu stanowi klucz do zrozumienia zasady niedziałania?
☯ „Nie ingeruj w coś, co jest już idealne.” ☯
— to będzie zdanie łączące te wszystkie wątki akurat w tym temacie.
Zapraszam do lektury ciekawego wpisu ze strony Facebook wydawnictwa Raw Retreats Polska, zawierającego fragment niebawem wydawanej książki „Wyższa Świadomość Człowieka”, której autorem jest profesor Hilton Hotema, a autorem tłumaczenia i składu – Kreatywny Kajetan.
Warzywa Nie Są Naturalne | Permakultura a Sztuczne Uprawy
Fragment książki Hiltona Hotemy „Wyższa Świadomość Człowieka” w załączonym wpisie z portalu Facebook dzięki uprzejmości wydawnictwa Raw Retreats Polska — już niebawem także na moich kanałach więcej wieści o tej kolejnej niezwykłej pozycji wydawniczej w przekładzie na polski. 🌟🤩🌟
WIĘKSZOŚĆ WARZYW NIE JEST NATURALNA
Większości warzyw, które spożywa człowiek, nie spotkamy rosnących dziko w Naturze. Pola, na których one rosną, są przygotowane przy pomocy rąk ludzkich.
Bóg nie popełnił żadnego błędu, pokrywając powierzchnię Ziemi drzewami. Nauka o leśnictwie ukazuje, że proces deforestacji pozostawia ląd otwartym i wystawionym na smagający wiatr, prażące promienie słoneczne, a także na erozję i niszczycielskie powodzie.
Autorytety w tym temacie twierdzą, że wiele zdewastowanych regionów ociekało dawniej płodami ziemi i listowiem.; a występująca [obecnie] sterylność tych miejsc jest wynikiem pracy człowieka nad niszczeniem lasów.
Poziom win człowieka narasta z powodu jego głupich zapędów, aby modernizować to, co Pierwotne, i usztuczniać to, co Naturalne. Uderzającymi przykładami katastrofy, która wynika z tej działalności, są opuszczone Obszary Pustynne Ziemi.
Pola uprawne są sztuczne; coroczne plony są sztuczne; ich uprawa jest sztuczna.
Pola są efektem pracy człowieka w celu „ulepszenia” Natury. Uprawa tych pól jest tak samo sztuczna, jak same te pola. Coroczne plony wyrastające z tych pól są równie sztuczne, jak proces ich uprawy.
Wszelkie formy usztuczniania zakłócają równowagę Natury, a rezultaty tego są zawsze katastrofalne (…)”
„Wyższa Świadomość Człowieka”
Cywilizacja zaburza harmonię Natury | Taoizm jako klucz do zrozumienia zasady niedziałania
Dla spragnionych więcej ciekawej lektury, oto fragment o filozofii Tao ze strony Akademia Ducha , który pięknie rozwija myśl przekazaną w zdaniu powyżej oraz we fragmencie książki prof. Hotemy :
„Tao w języku chińskim oznacza drogę. W taoizmie jest to bezosobowy pierwiastek, który był przed wszystkim, przed całym stworzeniem. Pojąć go można tylko na podstawie doświadczenia oraz kontemplacji. To naturalny porządek wszechświata.
Tao to tajemnicza siła nieustannie podlegająca zmianie, która przenika wszystko i wszystko w sobie zawiera. Zmiana to jedyna stałość we Wszechświecie. Zewnętrzny przejaw tao, to energie yin (pasywna, ciemna, żeńska energia) i yang (aktywna, męska, jasna energia). Wszystko ma w sobie te energie i bazuje na przeciwieństwach. Stąd dobro i zło nie są czymś czarno – białym. Wszystko ma dwie strony medalu. Świat duchowo materialny jest tutaj jednością.
Człowiek ma rozwijać swoje wnętrze. Powinien wieść skromne życie w zgodzie i w bliskości z naturą, w odosobnieniu. Cywilizacja jest negowaniem naturalnego porządku, dlatego tak ważny jest powrót do natury. Należy żyć bez sprzeciwiania się naturalnemu porządkowi świata. Być obojętnym wobec spraw doczesnych. Dążyć do wolności i wyzbyć się namiętności oraz pragnień. Poprzez swoją praktykę osiągnąć stan życia w zgodzie z tao, określany “powrotem do dzieciństwa”.
Ważna jest również zasada niedziałania – wuwei. Bierność lub raczej neutralność, czyli brak sprzeciwu, jest drogą do szczęścia. Działania należy podejmować w zgodzie z tao. Kolejną istotną zasadą jest de – każda rzecz ma naturalne przeznaczenie i należy używać wszystkiego zgodnie z tym.”
„Żadne prawdziwe uzdrowienie nie może nastąpić w zatrutym środowisku organizmu. Dlatego chcąc pozostać w prawdziwym zdrowiu, należy ten organizm oczyścić.”
Książka „Gronoterapia, czyli Kuracja Winogronowa” Johanny Brandt, wydana przez Raw Retreats Polska, której autorem tłumaczenia i składu jest Kreatywny Kajetan, jest już dostępna w postaci drukowanej publikacji, e-book, audiobook oraz newslettera! Więcej na oficjalnej stronie internetowej Gronoterapii :
Oddajemy w Wasze ręce książkę napisaną prawie 100 lat temu, w której Johanna Brandt opisuje, jak detoks winogronowy pomógł jej wygrać z chorobą, przed którą drżą tysiące osób na całym świecie…
Co więcej, obecnie żyjący specjalista medycyny naturalnej – dr Robert Morse – potwierdził korzyści zdrowotne i oczyszczające wynikające z diety winogronowej.
Wiedza pochodząca z tego krótkiego poradnika może dosłownie odmienić Twoje zdrowie i życie.
Jednak dopóki sam tego nie doświadczysz, to efekty, którymi tysiące ludzi dzieli się na różnych grupach, czy blogach – mogą wydawać Ci się nie z tego świata.
_ 👉 Więcej informacji tutaj: http://gronoterapia.pl/ oraz we wpisie na temat książki w moim portfolio :
Z radością obserwuję u wielu z Nas trend zwrócenia się ku naturalnemu zdrowiu, tym bardziej, że sam wiem jak trudno zachować pozytywne nastawienie a wraz z nim obiektywizm, konfrontując się z opiniami innych w otoczeniu takiej ilości dezinformacji i fake news w Internecie, zwłaszcza w mediach społecznościowych.
Ten wpis jest więc niejako ‚sprostowaniem’, ale także radą ‚netykietową’ dla wszystkich uczestników dyskusji społecznej na temat „szczepionek” i „metod utrzymania zdrowia w niezdrowych warunkach”. Otóż moi drodzy — tacy ludzie, jak moja skromna osoba, nie postulują w mediach społecznościowych o stawanie w opozycji do czegokolwiek — nie jestem działaczem żadnego ruchu „anty-„, a swoją pracą skłaniam się raczej ku ruchom „pro-„, czyli tym, które tworzą zorganizowane społeczności, dzielące się zasobami i pracą w celu wzmocnienia już istniejących, produktywnych i pozytywnych inicjatyw. Potrzebujemy teraz więcej ruchów „pro-” niż „anty-„, przyszedł czas na wspólne twórcze działania, nie na sprzeczki o indywidualne sprawy każdego z nas, co do których każdy ma wolny wybór podjąć działanie i przyjąć jego konsekwencje.
Nie należę do antyszczepionkowców!
Nie uznaję nawet istnienia tak zwanej grupy jako akcji społecznej łączącej ludzi w naprawdę dobrym wspólnym celu. Stanowi to dla mnie abstrakt, aby walczyć z czymś, co do czego mam wybór jak mogę tego dalej użyć. W ten sposób tylko ograniczamy siebie i kierujemy masę energii w zasilanie konfliktu, zamiast się rozwijać. Strata energii — w moim przypadku, bo nie neguję trudnej i potrzebnej pracy wszystkich redaktorów, dziennikarzy i krytyków.
Dzięki, że jesteśmy, aby to robić. Pewne sprawy nie dotrą do Nas inną drogą, więc jest to też potrzebne. Dzięki za każdy Wasz krytycyzm, obiektywizm i trzeźwy osąd.
Jestem za to ‚pro-vitality‚, czyli zwolennikiem zachowania zdrowego i zrównoważonego trybu życia, który niezawodnie obdarza ludzi wigorem, dobrą tzw. odpornością, do tego pozwala stać się bardziej produktywnym, spokojniejszym, pewniejszym. No i tutaj pojawia się malutki problemik, gdy dzielisz się tego typu treścią w Internecie — bo odkąd opierasz swoje założenia dotyczące naturalnego uzdrawiania na jednym, ale niezwykle ważnym prostym fakcie, będą one naturalnie podważane przez orędowników *skrajnych* teorii.
Krytyka może być konstruktywna – bądź nie. Przychodzi taka i taka.
Ten fakt, to:
‚Nasze ciała najlepiej uzdrawiają się samodzielnie, jeśli tylko im w tym nie przeszkadzamy.’
Być ‚pro-‚ lub ‚anty-‚ w harmonii, czyli nie popadajmy w skrajności
Od razu przyszedł mi do głowy pewien kontrargument do wątpliwości, które wyraża kilka osób na mojej prywatnej ścianie na portalu Facebook:
Wiadomo, że skrajne przypadki (przykład wirusa Ebola z dyskusji) będą naruszały to prawo naturalne — właśnie dlatego są one *skrajnymi* opiniami, poglądami, prawami i zasadami — i jako takie, zawsze będą się wydawać niespójne z zasadami zachowania zdrowia dotyczącymi zdrowych, żywotnych osób żyjących w czystym środowisku. Jest to dla mnie jak najbardziej logiczne. Zasady zachowania żywotności i zdrowia są dla osób, które CHCĄ być żywotne i zdrowe, więc w jakimś stopniu tak się przejawiają.
Bycie ‚provitality’, czy też ‚zwolennikiem żywotności’ nie wymusza przy tym na Nas żadnych poglądów politycznych, religijnych, czy przyjmowania strony opozycyjnej wobec jakiegokolwiek konfliktu. Jesteśmy ludźmi, którzy najnormalniej w świecie dzielą się zdobytą wiedzą o naturalnych metodach zachowania żywotności, ale nie jako jedyną prawdą w kontrze do innej (BTW uwielbiam ten dualistyczny błąd logiczny ‚jedyna’ vs ‚jakaś inna’ ) — tylko jako zbioru wskazówek, na bazie własnych doświadczeń oraz przekonań.
Skoro da się zachować zdrowie w ekologiczny, naturalny i w ten sposób najzdrowszy dla ludzi sposób – to dlaczego nie mielibyśmy na spokojnie wypróbować jakiejś metody na oczyszczenie i regenerację organizmu, jeśli mamy na to akurat czas? Jeśli okazuje się, że „terapia” wymaga od Ciebie tylko kilku dni odpoczynku i jedzenia winogron, albo „rośnie ona sobie na drzewach i pod nimi, trzeba zrywać i jeść” – to moim zdaniem warto ‚zaryzykować’ poprawę stanu zdrowia w wyniku czegoś, co odpowiednio użyte – nie ma prawa zaszkodzić.
Właśnie — moim zdaniem — moi drodzy. To wszystko jest zawsze moja i Twoja opinia. Nie musimy się zgadzać, nie musimy się kłócić, nie musimy krytykować siebie i innych personalnie za swoje opinie, nic nie musimy. Możemy za to wymieniać się opiniami. Możemy nawiązać kontakt z osobami, które są zainteresowane większą ilością ciekawych informacji. Taki slogan: Razem możemy więcej. Bo możemy.
Pozdrawiam Was, Kreatywni! Pozostaję w połączeniu.
Cześć, Kreatywni! W świeżutkim livestream Natura Uzdrawia Magda dzieli się z nami kilkoma fajnymi opowieściami i ciekawostkami na temat tego jak powstawała jej świeża, kolorowa, pięknie wydana książka we współpracy z Kreatywny Kajetan Zapraszam do obejrzenia livestream!
Natura Uzdrawia – Zdrowe i Dodające Energii Przepisy Na Każdy Dzień
Spróbujcie nowych smaków i zaczerpnijcie nietuzinkowej wiedzy o zdrowym odżywianiu w książce, gdzie znajdziecie: ✅ Pyszne przepisy na bazie roślinnych składników, świeżych owoców, warzyw oraz aromatycznych przypraw. ✅ Cenne wskazówki ułatwiające zmianę diety na zdrową niekoniecznie rezygnując ze swoich ulubionych smaków 😋 ✅ Mnóstwo dobrej zabawy przy przygotowywaniu i smakowaniu stworzonych kompozycji 🍀🥰 ✅Jak łatwo usprawnić swoje procesy trawienne by czuć się zdrowo i witalnie 😃
Więcej o tej oryginalnej książce kucharskiej oraz możliwość jej zakupu na oficjalnej stronie internetowej bloga Natura Uzdrawia:
👉 [ www.NaturaUzdrawia.com ] Jak jeść prosto, smacznie i zdrowo by zachować długowieczną młodość? Mnóstwo pysznych przepisów, które podbijają kubki smakowe zarówno doświadczonych surojadków, jak i zawziętych mięsożerców.
Zapraszam ciekawskich także do wizyty na kanale YouTube Natura Uzdrawia, 👉 [ youtube.com/c/NaturaUzdrawia ] który serdecznie polecam subskrybować, bo oprócz masy smacznych przepisów zawiera przede wszystkim masę wiedzy i porad na temat tego, jak osiągnąć i utrzymać żywotne zdrowie przy pomocy diety wegetariańskiej, ziół oraz naturalnych metod uzdrawiania — Magda zdecydowanie wie dużo i umie podzielić się tą wiedzą dobrze! ✅
Zainspirowany przepysznym surowym spaghetti z cukinii, którym zajadaliśmy się wczoraj na owocowym spotkaniu Owocowy meetUp – postanowiliśmy wraz z surowymi przyjaciółmi stworzyć własną wersję tego dania z zielonym pesto z pietruszką oraz wspomagającą trawienie przepyszną sałatką z oliwek, suszonych pomidorów, brokuła, szpinaku i miksu zielonych sałat. 💚🌅🌻💫🌱💪👌
Dieta witariańska i surowa to bardzo dobre, łagodne i proste metody na osiągnięcie – a później zachowanie – żywotnego zdrowia i wysokiego poziomu energii i kreatywności. Jeśli też czujecie dobrą wibrację nowego, satysfakcjonującego i pełnego energii jedzenia i chcecie dowiedzieć się więcej na temat najbardziej naturalnego ludzkiego sposobu odżywiania – serdecznie zapraszam do zdrowego i fascynującego świata zdrowej diety witariańskiej i przejściowej.
Jedne z najlepszych książek na ten temat wydane w języku polskim znajdziecie w ofercie wydawnictwa Raw Retreats Polska, we współpracy z którym zajmowałem się tłumaczeniem i składem słynnych na całym świecie pozycji wydawniczych, związanych z naturalnym zdrowiem i odżywianiem.
Już wkrótce ukaże się także wspólny projekt wydawniczy dokładnie w tematyce zdrowej diety z Natura Uzdrawia – zapraszam do polubień, obserwacji i śledzenia bloga Magdy – wspaniałej kucharki i naturoterapeutki, której przepisy sprawiają, że dieta witariańska i przejściowa stają się zdrową rozkoszą dla ciała i ducha.
Osada Twórców fundacji Cohabitat to drugie obok Ogólnopolskiego Festiwalu Budownictwa Naturalnego wydarzenie, które skierowało mnie ku poważnemu rozwijaniu umiejętności twórczych i pracy warsztatowej w zakresie projektowania zrównoważonego. Zwróciło moją uwagę na rozwijający się coraz lepiej pozytywny trend ekologicznego projektowania w duchu powrotu do Natury, ponownego wykorzystania materiałów i filozofii zero-waste.
Swoje przemyślenia i spostrzeżenia z pobytu w Osadzie Twórców opisałem w obszernym eseju na swoim poprzednim portfolio-blogu (w języku angielskim). W trzy lata po jego publikacji stworzyłem zaktualizowaną i zredagowaną polską wersję tego eseju. Zapraszam wszystkich zainteresowanych tematem kooperatyw mieszkaniowych, naturalnego budownictwa i zrównoważonego mieszkalnictwa związanego z ochroną środowiska naturalnego do lektury, udostępniania i komentarzy.
Osada Twórców 2017 | Cohousing, Permakultura i Kreatywność bliżej Natury
Jednym z najważniejszych dla mnie doświadczeń podczas tegorocznych podróży stał się tydzień spędzony z gronem wspaniałych ludzi w pierwszym rozwiniętym prototypowym siedlisku naturalnej kooperatywy mieszkaniowej w Polsce. Te kilka dni po raz kolejny otworzyło mój umysł na zrozumienie – że z odpowiednim nastawieniem i skupieniem na wspólnym celu – wszyscy możemy żyć w sposób zgodny z naszymi potrzebami i pragnieniami, tak jak zawsze chcieliśmy.
Dla wielu taką drogą na spełnione i zrównoważone życie stają się domy mobilne (np. kamper), dla innych siedlisko skupione na produkcji żywności według zasad permakultury, dla innych odosobnienie – szałas bądź drewniany dom w lesie, zaś wyjątkową grupę stanowią osiedla oparte o idee kooperatywy mieszkaniowej, czyli osiedla typu ‚cohousing‚.
Osada Twórców to dobry przykład kooperatywy mieszkaniowej, którą można określić jako naturalna – nastawionej na użycie naturalnych materiałów i zasobów oraz lokalizację osiedla z daleka od miast w bezpośredniej bliskości natury. Te czynniki pozwalają uczestnikom takiej kooperatywy dodatkowo ugruntować styl życia ‚poza siecią’ i znaleźć ‚skrojoną pod siebie’ opcję wśród tak wielu dostępnych nam współcześnie metod na alternatywne życie.
Cohousing wśród natury może pozwolić nam odmienić swoje życie na zdrowsze, bardziej niezależne, twórcze – ale czy także spełnione i szczęśliwsze?
Zrównoważone życie
Podczas, gdy w wielu częściach świata model mieszkalnictwa oparty o cohousing jest szeroko znany i kultywowany przez grupy pasjonatów, w Polsce ta idea jest nadal bardzo świeża – a z tego powodu, przede wszystkim nie w pełni zrozumiana.
Ogólnie akceptowany model mieszkalnictwa w Polsce wciąż jest silnie zakorzeniony w tradycyjnie rozumianym społeczeństwie obywatelskim. Żyjemy w społeczeństwie pracy na pełny etat, mniej lub bardziej odizolowanej rodziny, konsumpcjonizmu oraz oszczędzania zasobów na poczet niepewnej przyszłości – podczas gdy tak naprawdę pozostajemy w dostatku, z właściwie nieskończonymi możliwościami komunikacji pomiędzy nami, naszym społeczeństwem i środowiskiem.
Tak nazwana przez nas kultura „zachodniej cywilizacji” i jej społeczeństwo potrafią naprawdę narzucić ich uczestnikom wrażenie, jakoby nie istniała inna racjonalna droga rozwoju, niż posiadanie wielkiego domu na obrzeżach wielkiego miasta. Wszystko opłacone przez kredyty, zasłużone przez wieloletnią ciężką pracę. Trudne, lecz bezpieczne życie – tak to po prostu od zawsze wyglądało, wygląda i będzie wyglądać,
ale… czy na pewno?
Już obserwując same social media możemy zauważyć, że wiele osób zadaje sobie dzisiaj to pytanie – a niektórzy mają silną intencję aby poznać na nie właściwą dla siebie odpowiedź. Dopiero stosunkowo niedawno społeczeństwo w Polsce zaczęło brać na poważnie pod uwagę naszą naturalną ludzką potrzebę życia w zdrowym, nieskażonym i społecznie odpowiedzialnym środowisku.
Chcemy zmiany.
Czy to cohousing jest zmianą której chcemy?
Kooperatywy mieszkaniowe są w stanie w pełni odpowiedzieć na wspomniane właśnie potrzeby związane z życiem w zdrowym środowisku, w otoczeniu bliskich nam ludzi oraz Natury. Najpierw powinniśmy jednak odpowiednio rozpoznać i zrozumieć te potrzeby u samych siebie, oraz znaleźć właściwy dla nas sposób, w jaki spełnia je cohousing.
Co wiąże się z życiem w kooperatywie mieszkaniowej?
Struktura społeczna osiedla typu cohousing wymaga bliskiej kooperatywy działań wszystkich jego uczestników, aby mogło ono funkcjonować – a tym samym rozwijać się – w zrównoważony i optymalny sposób. W małych grupach ludzkich, ten system społeczny można realnie zorganizować na bazie odpowiedniego dzielenia się informacją i zasobami, w równym stopniu dostępnymi dla każdego członka takiej egalitarnej grupy.
System musi posiadać zdolność adaptacji, dopasowując się do zróżnicowanych i stale zmiennych warunków wynikających ze spełnienia jednostkowych i grupowych potrzeb, oraz zapewniać stały wkład ze strony całej społeczności. Proste zasady opisują to najlepiej: Każdy członek społeczności jest ważny, każdy wkłada coś od siebie do wspólnego dobrobytu, nic nie ulega zmarnowaniu.
Taka ‚własnoręcznie stworzona’ wspólnota obdarza swoich uczestników niezliczoną ilością nowych możliwości rozwoju w porównaniu ze standardowym modelem mieszkańca miasta – lecz jak każde zrównoważone rozwiązanie, wymaga też wiele w zamian.
Jako, że każda kooperatywa musi zaadaptować się do zróżnicowanych, związanych z danym środowiskiem warunków – jednym ze wspomagających rozwój elementów jest szeroka swoboda w utrwalaniu modelu ekonomicznego i społecznego osiedla. Metody gospodarowania oraz charakter relacji w ramach grup tworzących takie osiedla często związane są z przekroczeniem społecznie akceptowanych wzorców i eksploracją nowych obszarów.
Jest to powód, dla którego w projektowaniu większości obecnie powstających osiedli typu cohousing biorą udział nie tylko mieszkańcy, architekci i budowlańcy – ale także socjologowie, psychologowie bądź prawnicy, nastawieni na pełnienie roli mediatorów, pozwalających zidentyfikować i odpowiedzieć na zróżnicowane potrzeby mieszkańców kooperatywy.
Sytuacje takiego ustanawiania i przekraczania barier mogą się na pierwszy rzut oka wydawać trudnymi przeszkodami na drodze do powstania osiedla. Okazuje się jednak, że bywają niezbędne – pozytywnie służą nam podczas wypracowywania podstaw funkcjonowania kooperatywy w przyszłości – pomagają zbudować wzajemną komunikację z poszanowaniem granic oraz między zróżnicowanymi potrzebami mieszkańców osiedla. Taka grupa opiera swoje porozumienie i działanie na transparencji, zaufaniu i podziale ról zgodnym z potrzebami całej społeczności współmieszkańców. W tak otwartym i przygotowanym na zmiany otoczeniu nietrudno już wypracować wspólne metody na gospodarowanie zasobami.
Czy sama formuła osiedla typu cohousing pozwala na stworzenie stabilnych warunków życia dla całej lokalnej społeczności?
‚Zrównoważony’, niestety nie ma nic wspólnego z tak zachwalanym ‚konkurencyjnym’, jeśli chodzi o warunki życia w domu. Życie na osiedlu typu cohousing wymaga zupełnie różnej organizacji priorytetów, aniżeli model życia w odosobnieniu, który akceptujemy na co dzień. Pożyczki i bezpieczne stanowisko na pełnym etacie nie wspomogą kooperatywy tak bardzo, jak twoje umiejętności praktycznego użycia zdolności manualnych (często improwizowanego) – lub twórcze metody na zastosowanie swojej wiedzy i kreatywności, aby sprawnie rozwiązywać problemy napotkane podczas adaptacji do wymagań środowiska.
Być może to właśnie stereotypowe myślenie o przewadze stabilności nad adaptacją przy budowie siedliska jest główną przyczyną krytyki, z którą muszą sobie radzić kooperatywy mieszkaniowe.
Dla wielu pomysł zrównoważonego kolektywu, zachęcającego swoich uczestników do pełnej samodzielności i swobody podejmowania najważniejszych w życiu decyzji, wydaje się niemal niemożliwy w realizacji. Idea ta może być postrzegana jako próba tworzenia utopii, przykład myślenia życzeniowego czy wręcz być mylona z anarchistycznym podejściem. I tak ze strony sporej części społeczeństwa koncepcja życia poza siecią bywa opacznie rozumiana jako szkodliwa strata czasu i zasobów, działanie przeciwko odgórnie ustalonemu porządkowi, być może zagrożenie. Cóż, w istocie nie ma tu nic co mogłoby komuś zagrażać.
Jeśli tylko przyjmiemy odpowiednie nastawienie, ilość pozytywnych skutków jakie może przynieść cohousing jako dojrzała i niezależna struktura społeczna jest ogromna – zarówno dla pojedynczych jej uczestników, jak i dla całego społeczeństwa.
Według mnie cohousing – zanim stanie się użytecznym ruchem społecznym – najpierw powinien zostać rozpoznany, zaakceptowany i zrozumiany przez uczestników tego typu formy wspólnego mieszkalnictwa oraz przez ogół społeczeństwa. Określanie jego pożyteczności na podstawie stereotypów z pewnością nie przybliża nas do zrównoważonego użycia jego ogromnego potencjału.
Wspólne doświadczanie i obserwowanie efektów wspólnego działania – to co innego.
Adaptacja do warunków środowiska naturalnego wymaga pewnego, jednak cechującego się otwartością nastawienia – i myślę, że kooperatywy mieszkaniowe potrzebują akceptacji tego nastawienia także ze strony ogółu społeczeństwa. Mając tę społeczną akceptację kooperatywy mieszkaniowe mogłyby rozpocząć swoje funkcjonowanie na bazie przejrzystych ustaleń, po czym stale wzrastać i trwać w pełni swoich możliwości w ramach społeczności lokalnej.
Pytaniem związanym z kooperatywą mieszkaniową, na które myślę, że koniecznie powinien odpowiedzieć sobie każdy zaangażowany w działanie takiej społeczności, jest …
Jeśli cohousing jest tą zmianą której chcemy, to czy jesteśmy już gotowi, aby zmienić siebie?
Ten rodzaj życia niejako ‚wymusza’ bliską współpracę pomiędzy ludźmi o nieraz wyjątkowo różnych celach – i czyni to szczerze, nie udając że istnieje jakaś łagodna, delikatna wersja próbna. Z początku uczestnictwo w życiu społeczności wydawało mi się pewnym rodzajem naprawdę odważnego eksperymentu społecznego. Gdy stajesz się częścią tego typu wspólnoty, choćby na kilka dni, jak to było w moim przypadku, powinieneś przygotować się na nowy poziom otwartości w kierunku siebie.
W Osadzie Twórców skupiliśmy się na znalezieniu swojego szczególnego miejsca wśród działań grupy, odkrywaliśmy pola, na których każdy z nas najchętniej się realizuje. Każdy uczestnik spotkania wnosił coś wartościowego w życie całej osady i permakulturowej uprawy.
Poznawaliśmy się w czasie wspólnej pracy, wymiany doświadczeń związanych z naturalnym budownictwem, ekologiczną uprawą i tworzeniem sieci społecznych – to te wspólne aktywności stanowią ważną bazę do budowy porozumienia i optymalnej ogranizacji zadań w ramach osiedla.
Jeśli kooperatywa mieszkaniowa ma działać poprawnie, to każdy z jej uczestników powinien zrozumieć swój osobisty duży potencjał oraz ‚wyłożyć na stół’ swoje najlepiej rozwinięte umiejętności, aby sprostać wymogom codziennej pracy na rzecz osiedla. Świadome i odpowiedzialne dzielenie się pomiędzy współmieszkańcami swoim czasem, zasobami i umiejętnościami jest kluczowym elementem powodzenia dla tego specyficznego rodzaju społeczności.
To naprawdę nie ma znaczenia, czy chcesz zamieszkać na obrzeżach miasta, na wsi lub w środku górskiego lasu. Każde wybrane środowisko życia ustanowi pewien zakres odpowiedzialności związanych z adaptacją do niego – zakres, z którym każda grupa po prostu musi się zmierzyć, aby zapewnić sobie możliwość funkcjonowania w wybranym miejscu.
Głębokie porozumienie pomiędzy ludźmi oraz dzielenie ważnych odpowiedzialności wśród mieszkańców – oto czynniki, będące fundamentem działania społeczności w każdej kooperatywie mieszkaniowej.
Współdzielone codzienne posiłki, zebrania-wiece w świetlicy, ekonomiczne obchodzenie się z zasobami oraz ich recykling, oraz przewaga pracy nad własnością wspólną w porównaniu z prywatną… Wiele przykładów kooperatyw mieszkaniowych ukazuje, że są to aktywności niezbędne, aby stworzyć zrównoważone i efektywnie funkcjonujące osiedle. Co więcej, powinny być one dopasowane dla reprezentantów każdej grupy wiekowej oraz każdego statusu zawodowego i społecznego. Udział w każdej z tych aktywności kosztuje wiele prywatności, której być może nie będziesz mieć ochoty porzucać – a będzie to jednak konieczne.
Początki są zawsze trudne – a wciąż, bazując na swoim doświadczeniu, mogę stwierdzić, że energia zainwestowana w początki zwraca się wielokrotnie, jeżeli tylko poświęcimy im wystarczająco wiele swojej troski i uwagi. Stara mądrość ludowa ujmuje to w ten sposób : „Jak sobie pościelisz – tak się wyśpisz.”
Wraz z twoim odpowiednim nastawieniem, po jakimś czasie spędzonym w kooperatywie będziesz mieć wyjątkową szansę doświadczenia tego, jak grupa ludzi naprawdę tworzy swój własny wspólny dom w wybranym przez siebie miejscu. Będzie to też szansa na zobaczenie, jak ty sam radzisz sobie jako część tego typu grupy.
To wielka motywacja na całe życie oraz doświadczenie, które to życie odmienia.
„Zastanówmy się nad tym, w jaki sposób spędzamy swoje życie.”
Kiedy przyjmiemy prostą rolę obserwatora z zewnątrz – zgaduję, że na pierwszy rzut oka ten wyjątkowy rodzaj społeczności może wydawać się zwariowanym obozem przetrwania w pogoni za niespełnionym marzeniem, a może kolejną grupą zdziwaczałych hipisów marnujących swój czas. Po co w ogóle miałbyś przyłączać się do tych ludzi, jeśli możesz podjąć się tego, co zostało już ustanowione, ubezpieczone i sprawdzone? No cóż, wcale nie musisz…
Założenia przyświecające kooperatywie mieszkaniowej niczego nie narzuca, ono jedynie ukazuje możliwości. Jest zrozumiałym, że nie każdy potrafi czy też chce wyłamać się ze swojej strefy komfortu, aby zobaczyć rzeczy w ich prawdziwym kształcie. I to bardzo dobrze – bo cohousing z pewnością nie jest jakimś rodzajem ‚modnego’ stylu życia dla każdego. To bardziej alternatywny plan na całe życie – plan, który wymaga konkretnego nastawienia u całej grupy ludzi, aby w ogóle miał szansę zadziałać.
Jednak gdy otworzymy się wystarczająco, aby świadomie wziąć udział w życiu tego rodzaju grupy – to wkrótce staje się jasne, jak kooperatywy mieszkaniowe pozwalają swoim uczestnikom wzbogacić swoje życie i zrealizować swoje śmiałe założenia. Jest to nieraz długi i żmudny proces – jednak niesie ze sobą widoczne, solidne efekty.
Stanowi to dla mnie głęboko satysfakcjonującą myśl – że w tym pędzącym świecie pełnym niezrealizowanych ideałów i sztucznych instytucji istnieją prawdziwe miejsca, w których możesz sprawić, że twoje marzenia się spełnią.
Oczywiście, jeśli naprawdę tego chcesz – i jeśli wiesz jak opanować bycie w pełni sobą.
Osada Twórców Cohabitat
Osada Twórców — praca wolontaryjna w sekcji tworzenia naturalnych materiałów budowlanych (źródło: YouTube, kanał Paweł Sroczyński)
Czy znacie COHABITAT [obecnie tworzywo] ? Ta polska fundacja dzieli się wiedzą i uczy umiejętności związanych z naturalnym budownictwem, zrównoważonym mieszkalnictwem i otwartymi technologiami od swoich początków w 2007 roku. Stała się szerzej znana dzięki prowadzeniu popularnego internetowego forum dyskusyjnego oraz wydawanego cyklicznie magazynu, obecnie prowadząc swoje wydawnictwo. Dzięki swojej popularyzującej wiedzę o naturalnym budownictwie działalności fundacja Cohabitat połączyła ze sobą solidną grupę ludzi zainteresowanych zrównoważonym życiem: architektów, budowniczych, badaczy, projektantów, wolontariuszy – oraz każdego zainteresowanego zagłębieniem się w łączącą obecnie wszystkich ludzi tematykę naturalnego osadnictwa.
Od rozpowszechniania wiedzy w postaci webinar’ów i książek tematycznych, organizacja przeszła do koordynacji publicznych wydarzeń oraz tworzenia podczas warsztatów instalacji czy całych projektów budowlanych, dzięki czemu fundacja pomogła wprowadzić do polskiej świadomości społecznej i branży budowlanej naturalne materiały i formy mieszkalnictwa.
Poprzez pierwszych kilka lat swojej działalności, Cohabitat zorganizowała i pomogła przeprowadzić wiele uznanych warsztatów pracy twórczej – zwłaszcza związanych z budownictwem ‚strawbale’ (kostki ze słomy), budowaniem z gliny, a także tworzeniem małej architektury czy sprzętów codziennego użytku spełniających potrzeby lokalnej społeczności – wszystko przy użyciu otwartych zrównoważonych technologii.
Osada Twórców była największym i najważniejszym wyzwaniem dla zespołu tworzącego rdzeń Cohabitat oraz najbardziej zaangażowanych uczestników działań fundacji. Cel: Stworzyć pierwszą w Polsce w pełni samowystarczalną kooperatywę mieszkaniową, posiadającą własną uprawę permakulturową i warsztat – osiedle mieszkaniowe stworzone oraz funkcjonujące na bazie naturalnych materiałów, miejsce spotkań i warsztatów dla Twórców oraz pasjonatów ruchu zrównoważonego życia.
Jak dotąd [do 2017 roku – przyp. red.], ruch ten łączy ze sobą coraz więcej osób, związanych wspólną intencją dalszego rozwoju miejsca podczas serii letnich warsztatów. Wszyscy przybyli do Osady dzielą się na mniejsze grupy, każda zebrana wokół jednej z sekcji tematycznych : naturalne materiały budowlane, permakultura, ciesielstwo i otwarte technologie.
W tym roku prace skupiały się na ociepleniu istniejących budynków gospodarczych na potrzeby zamieszkania kostkami z gliny i słomy (haycrete | hempcrete), sadzeniem roślin w permakulturowej uprawie używającej naturalnych nawozów i samodzielnie stworzonego kompostu, odświeżeniem i wymianą wiekowej konstrukcji więźby dachowej budynku spotkań, a także przygotowaniem części do oryginalnego pieca rakietowego Osady – czyli najważniejszymi pracami, które miały przygotować osiedle na nadchodzącą zimę.
Tuż po zaledwie kilku dniach ‚rozgrzewki’, uczestnicy warsztatów, często pochodzący z różnych profesji i często ze zróżnicowanymi wiodącymi intencjami, stworzyli zaskakująco dobrze zorganizowaną drużynę. W atmosferze organizacji pracy w trybie ‚slow’ połączonej ze świetnym klimatem wzajemnej komunikacji podczas warsztatów, udało nam się wymienić masą wiedzy na temat architektury, niezależnej edukacji i zrównoważonego życia w społeczności. Nauczyliśmy się wszyscy bardzo wiele przede wszystkim o sobie: o naszych charakterach, marzeniach i celach. Poza tym wszystkim, oczywiście, spędziliśmy wspólnie świetny czas, w bliskości natury – a nawet nawiązaliśmy kilka długo trwających przyjaźni.
Moja opowieść o Osadzie Twórców nie byłaby kompletna bez wspomnienia mojego wkładu w ten cudowny tydzień pełen kreatywnych odkryć. Udało mi się stworzyć kolejny użyteczny model prostego mebla z drewna – a także przeprowadzić otwartą prezentację i warsztaty kreatywne w świetlicy Osady na temat designu DIY (zrób-to-sam) w duchu zero waste, z użyciem kartonowych pudeł pochodzących z recyklingu jako materiału do stworzenia funkcjonalnych mebli na podstawie amatorskich metod.
Design oparty o potrzeby
Po zakończeniu prac nad dużymi, ciężkimi elementami konstrukcji dachu, sekcja stolarki wciąż nie skończyła swojej twórczej pracy. Dostaliśmy ‚pilną misję’ dla dobra całej wioski – zapewnienia nam i przyszłym uczestnikom warsztatów jeszcze kilku krzeseł i ławek.
Czas? Kilka godzin podzielonych na ostatnie dwa dni naszego pobytu. Materiały? Ścinki drewna i nasza nowo zdobyta wiedza z zakresu stolarstwa i stolarki otworowej. Wydało mi się to świetnym wyzwaniem dla kreatywności i umiejętności organizacji pracy warsztatowej!
Oto efekt mojej kilkugodzinnej pracy:
ŁAWKA DLA OSADY TWÓRCÓW _ ławka z surowych desek, zaimpregnowanych i przygotowanych do użytku przez dokładne piaskowanie. Podoba mi się to, jak forma ławki sugeruje przestrzenny, geometryczny, solidny obiekt, podczas gdy jest ona wykonana wyłącznie ze starannie usztywnionych płaskich i długich desek. Bardzo prosta i czytelna forma, dzięki czemu dobrze pasuje do kontekstu przestrzeni Osady. Przypomina mi skrzynki ogrodowe ustawione pionowo lub sprawia wrażenie ramy okiennej wyłaniającej się z betonowej płaszczyzny podłogi.
Projekt ławki jest podobny do tego, który wykonał wcześniej inny uczestnik warsztatów. Jego ławka również wykorzystywała tradycyjne połączenia na otwory i kołki w połączeniu ze sztywnymi ramami ścianek mebla jako główną metodę konstrukcyjną, ale całość została połączona ręcznie wykonanymi drewnianymi kołkami ciesielskimi, dzięki czemu cała rama mebla nie zawiera ani grama kleju ani śrub. Oryginalna ławka została wykonana przy pomocy wyłącznie odpowiednio obrobionych desek drewnianych, wiertarki, piły i papieru ściernego.
Niestety, swoją wersję musiałem połączyć ‚na szybko’ za pomocą prostych czarnych wkrętów montażowych, ponieważ nie zorganizowałem czasu na ręczne przygotowanie kołków ciesielskich ze ścinków pozostających po obróbce drewna. Poza tym szczegółem, wszystkie elementy zostały bardzo starannie przygotowane, tak aby finalny obiekt był przede wszystkim wygodny w użytkowaniu i poprawny konstrukcyjnie.
W trakcie tego procesu poznałem wiele pożytecznych metod stolarskich i stolarskich, a ławka stała się moim realnym wkładem w dobrobyt miejsca – mały ekologiczny projekt odpowiadający rzeczywistym potrzebom mieszkańców Osady stał się jej częścią.
Design spełniający nasze potrzeby opiera się na znajomości tych potrzeb.
UPCYKLING PLUS ZERO WASTE
Podczas tygodnia warsztatów udało mi się również zorganizować krótkie praktyki w otwartej przestrzeni, dotyczące tworzenia mebli z kartonu pochodzącego z recyklingu. Na bazie jednego z moich opartych o upcycling projektów Kartonowa Kratownica : KOSTKA stworzyliśmy w krótkim czasie użyteczny przedmiot, który każdy jest w stanie samodzielnie wykonać przy pomocy powszechnie dostępnych materiałów i narzędzi.
Byłem pozytywnie zaskoczony, gdy podzieliłem się tą prostą technologią zero-waste z innymi uczestnikami i zobaczyłem, jak chętnie i łatwo zaangażowaliśmy się w kreatywną pracę, aby wspólnie stworzyć coś pożytecznego. W zaledwie pół godziny udało nam się wykonać proste wyposażenie ze skrawków kartonu, które mogło służyć jako siedzisko, stolik, organizer czy półka:
Najbardziej z całego projektu podoba mi się podstawowe założenie idei zerowaste – ograniczamy ilość szkodliwych dla środowiska śmieci, a przy okazji organizując warsztat pracy pod kątem jak najmniejszej ilości zmarnowanego materiału jeszcze wzmacniamy pozytywny skutek, jaki przynosi zrealizowany projekt. Na poziomie rozwoju osobistego w prosty sposób dajemy tak wyraz swojej kreatywności, poznajemy nowe umiejętności i małymi krokami stajemy się coraz bardziej samowystarczalni.
Ten prosty przykład kreatywnego ponownego wykorzystania materiałów pochodzących z recyklingu, manifestacja zasady „rób co chcesz, z tym co masz i tu gdzie jesteś”, stał się moją inspiracją do stworzenia pierwszego z serii podręczników open source na temat mebli z kartonu :
Na razie projekt jest dostępny jako e-book w formacie PDF, w polskiej wersji językowej. Pewnego dnia chcę stworzyć całą serię podręczników, wyjaśniających proces twórczy potrzebny do tworzenia różnego rodzaju prostych tekturowych akcesoriów. Materiały będą dostępne w obu wersjach językowych (polskiej i angielskiej)… i za darmo, na licencji Creative Commons.
Podsumowanie kreatywnej podróży
Osada Twórców to doświadczenie, które trudno opisać. To nie były zwykłe agro-wczasy związane z „wersją demonstracyjną” tego, jak wygląda życie cohousing’owego osiedla. Te letnie warsztaty dały nam, uczestnikom, w pierwszej kolejności szansę na to, by na kilka dni stać się członkami zespołu i w pełni zaistnieć w pracy grupy pasjonatów, którzy urzeczywistniają swoje marzenie.
Gdybym miał jakiekolwiek wątpliwości co do wagi mojego przyszłego wkładu w rozwój trendów takich, jak cohousing, upcykling, zero waste i naturalnego budownictwa w Polsce – dzięki wizycie w Osadzie Twórców te myśli po prostu zniknęły na zawsze.
Chcę zobaczyć więcej realizowanych tego typu przedsięwzięć w najbliższej przyszłości i z chęcią wezmę udział w popularyzacji tego nowego, zdrowego sposobu budowania społeczeństwa, który może nam zapewnić kooperatywa mieszkaniowa – w sposób zrównoważony, w duchu pełnej adaptacji do potrzeb swoich i naturalnego otoczenia.
Miejmy nadzieję, że już niedługo zrównoważone życie stanie się w Polsce naturalną i modną alternatywą dla izolacji w ruchliwych miastach – nowym, świeżym stylem życia dla tych, których największym marzeniem jest, aby stać się zmianą.
Zachęcam do udostępniania, zostawienia polubień i obserwacji mojego bloga – gdzie będzie się pojawiać więcej wpisów i wskazówek na temat świadomej kreatywności.
W ten sposób tylko ograniczamy siebie i kierujemy masę energii w zasilanie konfliktu, zamiast się rozwijać. Strata energii — w moim przypadku, bo nie neguję trudnej i potrzebnej pracy wszystkich redaktorów, dziennikarzy i krytyków.
Zapraszam do obejrzenia livestream!
Kreatywny Kajetan 