Oto kolejny z serii wpisów cyklu, w którym dzielę się szczegółowym autorskim tłumaczeniem i interpretacją tekstów popularnych utworów muzycznych. W tej odsłonie tłumaczenie tekstu utworu grupy White Lies — ‚Farewell To The Fairground’ | ‚Pożegnanie Lunaparku’. Więcej na temat serii w pierwszym wpisie z kategorii Kreatywna Lektura Muzyczna.
Zapraszam do Muzycznej Lektury! — Kreatywny Kajetan
Farewell To The Fairground
Pożegnanie Lunaparku
The light’s still in our eyes
Blask w naszych oczach tkwi
We’re leaving this whole fairground behind
Zostawiamy cały ten lunapark
It’s a dream that’s going cold
To sen, co stygnie jużThe circus never dies
Ten cyrk nie zamiera
The act forever haunts these skies
Pokaz wiecznie nawiedza te nieba
I know we cannot stay
Wiem, nie zostaniemy tu|
Farewell to the fairground
Żegnaj, lunaparku
These rides aren’t working anymore
Karuzele nie ruszą już
Goodbye to this dead town
Do widzenia, martwe miasto
Until the ice begins to thaw
Kiedy już zacznie topnieć lód|
This place used to gleam
To miejsce zdobił błysk
I see it in my hopeful dreams
Widok z pięknych marzeń mych
Now I have to get away
Teraz muszę uciec stądWe move towards the stars
Ruszamy w stronę gwiazd
And all that we touch becomes ours
Wszystko czego tkniemy dotknie nas
Let’s keep warm till it’s day
Grzejmy się, póki dzień|
Farewell to the fairground
Żegnaj, lunaparku
These rides aren’t working anymore
Karuzele nie ruszą już
Goodbye to this dead town
Do widzenia, martwe miasto
Until the ice begins to thaw
Kiedy już zacznie topnieć lódWe’ll head south, just hold my hand now
Ku południu, tylko złap mą rękę
I feel like I’m casting off my clothes
Czuję, jakbym odrzucał okrycia
And I’m running through the snow towards the sunset
I biegnę poprzez śnieg, gdzie zachód słońca
And I’m always with you
I zawsze jestem z tobą|
Keep on running
Ciągle biegnij
Keep, keep on running
Wciąż, ciągle biegnij
There’s no place like home
Nie ma to, jak dom
There’s no place like home
Bez miejsca jak dom|
Farewell to the fairground
Żegnaj, lunaparku
These rides aren’t working anymore
Karuzele nie ruszą już
Goodbye to this dead town
Do widzenia, martwe miasto
Until the ice begins to thaw
Kiedy już zacznie topnieć lódWe’ll head south, just hold my hand now
Ku południu, tylko złap mą rękę
I feel like I’m casting off my clothes
Czuję, jakbym odrzucał okrycia
And I’m running through the snow towards the sunset
I biegnę poprzez śnieg, gdzie zachód słońca
And I’m always with you
I jestem zawsze z tobą|
nota tłumacza
Kolejny odcinek cyklu „bierze na tapetę” jeden z moich ulubionych utworów ze studenckich czasów. Brytyjski zespół White Lies zdobył szczyty popularności niedługo po wydaniu swojej debiutanckiej płyty To Lose My Life…, na której słuchacze i krytycy odnaleźli silne inspiracje charakterystycznym dla Zjednoczonego Królestwa niecodziennym stylem i kontynuację nurtu reprezentowanego przez takie angielskie sławy alternatywnego rocka, jak Joy Division, Interpol, Editors czy The Killers.
To Lose My Life…, jak dla mnie, wygrywa rock’owe konkursy popularności w 2009 roku ze względu na połączenie prostej, przyjemnej dla ucha — a przy tym technicznie wyśmienitej — warstwy muzycznej z bardzo (bardzo) dobrą liryką utworów.
Farewell To The Fairground jest dla mnie osobiście najlepszą piosenką na albumie, właśnie ze względu na spójną i rozbudowaną lirykę, wciągającą słuchaczy w emocjonalną podróż. Utwór prezentuje w intrygujący sposób historię, która stała się dla mnie motywem powracającym we wspomnieniach przez lata.
Gdy na horyzoncie życia pojawia się kolejna wielka zmiana, przypominam sobie obraz świata wokół jako pustego lunaparku pokrytego lodem, marznącego w wątłym blasku wiecznie ściganego przez nas zachodzącego słońca…
Oczywiście, nie byłoby w tej serii utworu bez jakiegoś genialnego zabiegu językowego wykorzystanego w tekście. W przypadku tej piosenki wyryte na zawsze w umyśle słowa mówią:
„There’s no place like home”
1. (idiom) „Nie ma to, jak w domu”
2. (dosłownie) „Nie ma takiego miejsca, jak dom”
… i pozostawiają słuchaczom pole do interpretacji obrazu opuszczanego po raz kolejny umierającego wesołego miasteczka. Czy ruszamy dalej z nadzieją w poszukiwaniu nieporównywalnego do innych miejsca, zwanego domem? A może z każdym kolejnym pożegnaniem uświadamiamy sobie, że sensem naszego życia jest pogoń za marzeniem, które nigdy się nie ziści?
.
ŹRÓDŁA:
OFICJALNY KLIP WIDEO UTWORU na YouTube
TEKST ORYGINALNY UTWORU
TŁUMACZENIE
Kajetan Wiecha | Kreatywny Kajetan (własne)
Tłumaczenie tekstu utworu oraz oficjalny klip wideo publikuję wyłącznie w celach niekomercyjnych i edukacyjnych, zgodnie z prawem cytatu w zakresie uzasadnionym celami cytatu, takimi jak wyjaśnianie, polemika, analiza krytyczna lub naukowa oraz nauczanie.
Kreatywny Kajetan 